Jana Pawła II w Jutrosinie, Jutrosin gmina. 1,208 likes · 162 talking about this · 14 were here. Profil Zespołu Szkół im. Jana Pawła II w Jutrosinie, w skład którego wchodzą Liceum Dziedzictwo Jana Pawła II. Dziedzictwo Jana Pawła II to temat bardzo szeroki. Ambicję popularyzatorskiej próby jego podjęcia miał trwający ponad rok projekt Tygodnika Idziemy i Centrum Myśli Jana Pawła II. Dziś formuła ta dobiega końca, udało nam się w jej ramach opublikować kilkadziesiąt artykułów, w którym w sposób . Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, jako drugi syn Karola Wojtyły seniora i Emilii z Kaczorowskich. Miał starszego o 14 lat brata Edmunda, a jego siostra Olga zmarła tuż po urodzeniu. Karol został ochrzczony 20 czerwca 1920 roku. Rodzina Wojtyłów wiodła skromne życie. Ojciec, porucznik, był urzędnikiem administracji wojskowej. Matka prowadziła dom. W domu Wojtyłów panowała religijna atmosfera, a oni sami cieszyli się szacunkiem wśród mieszkańców. Gdy Karol miał dziewięć lat, zmarła jego matka. Po pogrzebie ojciec zabrał synów do Sanktuarium Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej, do którego przyszły papież często powracał. Trzy lata później zmarł jego brat Edmund, który był lekarzem i zaraził się od pacjentki szkarlatyną w szpitalu w 1930 roku Karol Wojtyła rozpoczął naukę w I Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity. W pierwszej klasie gimnazjum, wstąpił do kółka ministranckiego prowadzonego przez księdza Kazimierza Figlewicza. W latach gimnazjalnych objawił się także talent pisarski i aktorski Karola. Chętnie grał w piłkę nożną, szczególnie na pozycji zdaniu egzaminu maturalnego w 1938 roku, Karol Wojtyła rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i w związku z tym wraz z ojcem przeprowadził się do Krakowa. Zamieszkali przy ulicy Tynieckiej 10 w dwóch pokoikach w suterenie. Filologia polska na Uniwersytecie Jagiellońskim przeżywała wówczas okres swojej świetności, tworząc doskonałe środowisko do rozwoju WOJNY1 września 1939 roku hitlerowskie Niemcy napadły na Polskę. 6 września wojska niemieckie wkroczyły do Krakowa. W wyniku Sonderaktion Krakau 6 listopada 1939 roku zamknięto Uniwersytet Jagielloński, a profesorów wywieziono do obozu Sachsenhausen. Karol znalazł pracę w Zakładach Chemicznych „Solvay” w Borku Fałęckim. Ciężka praca w kamieniołomach dawała względne bezpieczeństwo, gdyż Niemcy uznawali zakład za potrzebny. W tym czasie Karol Wojtyła wziął udział w rekolekcjach organizowanych w parafii św. Stanisława Kostki na Dębnikach. Tutaj nawiązał kontakt z krawcem Janem Tyranowskim. Oczytany w pismach św. Jana od Krzyża i św. Teresy z Avila, swoimi zainteresowaniami wywarł wpływ na początku 1941 roku ojciec Wojtyły zachorował. Gdy 18 lutego Karol, który się nim opiekował, wrócił do domu, zastał swego ojca martwego. Tę śmierć odczuł bardzo boleśnie. Karola Wojtyłę seniora pochowano na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. A młody Karol zamieszkał u państwa Kydryńskich, którzy ofiarowali mu swoją pomoc i wsparcie. W tym miejscu trzeba wspomnieć, że zmarły w 1994r. Juliusz Kydryński, prozaik, krytyk teatralny i filmowy, zaprzyjaźniony z papieżem, starszy brat Lucjana Kydryńskiego, był współpracownikiem „Dziennika Polskiego”.W przezwyciężeniu smutku po stracie ojca Karolowi pomógł dawny nauczyciel z Wadowic, Mieczysław Kotlarczyk. Założył teatr nazwany później Teatrem Rapsodycznym. Repertuar obejmował „Quo vadis”, „Króla-Ducha”, „Beniowskiego” i „Pana Tadeusza”. Z teatrem od początku istnienia związał się także Karol 1942 roku przyszły papież podjął decyzję o wstąpieniu do tajnego seminarium duchownego. Rano asystował przy mszy księciu metropolicie Adamowi Sapiesze, a potem pracował w „Solvayu”. Noce poświęcał nauce. Sytuacja zmieniła się na początku sierpnia 1944 roku. Niemcy przeprowadzili masowe łapanki, aby uniknąć wybuchu powstania ludności Krakowa. Wywozili wszystkich ujętych młodych mężczyzn – niedziela 6 sierpnia 1944 została nazwana „czarną niedzielą”. Wojtyła uniknął łapanki, gdyż dzięki arcybiskupowi Sapiesze klerycy znaleźli schronienie w pałacu biskupim. 18 stycznia 1945 roku do Krakowa wkroczyły wojska i BISKUPPo wojnie, w sierpniu 1946 roku Karol Wojtyła ukończył celująco czteroletnie studia teologiczne. 1 listopada z rąk kardynała Sapiehy otrzymał święcenia kapłańskie, a następnie odprawił swoją pierwszą mszę świętej w krypcie św. Leonarda na Wawelu. 15 listopada udał się do Rzymu, aby podjąć studia na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim – Angelicum. Zamieszkiwał wówczas w tzw. Kolegium Belgijskim. Młody ksiądz Wojtyła miał również poznawać Rzym i podpatrywać metody prowadzenia działalności duszpasterskiej, stosowane w innych krajach. W Rzymie uczestniczył we mszy św. celebrowanej przez Ojca Pio. Według relacji niektórych osób Ojciec Pio przepowiedział Karolowi Wojtyle, iż obejmie on Tron zdaniu egzaminu licencjackiego Karol Wojtyła przeznaczył drugi rok studiów na pisanie doktoratu pod kierunkiem profesora Reginalda Garrigou-Lagrange’a. Temat jego rozprawy doktorskiej brzmiał: „Zagadnienia wiary u świętego Jana od Krzyża”. Za pracę uzyskał najwyższą ocenę, jednak formalnie nie przyznano mu tytułu doktora. Jego praca, bowiem nie została wydrukowana, na co nie miał wtedy pieniędzy.„WUJEK” WYKłADOWCAPo powrocie do kraju został skierowany do niewielkiej miejscowości Niegowić. Był wikariuszem w parafii, jednocześnie obronił poszerzoną wersję swojej rozprawy doktorskiej. Po 13 miesiącach kardynał Sapieha przeniósł wikarego do parafii św. Floriana w Krakowie. Wojtyła cieszył się sympatią wiernych, w szczególności młodzieży, dla której prowadził duszpasterstwo. Na przeprowadzane przez niego rekolekcje przychodziły setki osób. Jeździł z młodymi na pielgrzymki, wędrówki górskie i spływy kajakowe. Studenci skupieni wokół księdza, a potem biskupa Wojtyły tworzyli tzw. Środowisko, a do ich duszpasterza przylgnął przydomek „Wujek”.W lipcu 1951 roku zmarł kardynał Adam Sapieha. Administratorem archidiecezji krakowskiej został arcybiskup Eugeniusz Baziak. Udzielił Wojtyle urlopu naukowego na opracowanie rozprawy habilitacyjnej. Wojtyła wyprowadził się wówczas z plebanii i przez następnych siedem lat mieszkał u ks. prof. Ignacego Różyckiego przy ulicy Kanonicznej grudnia 1953 roku praca habilitacyjna Karola Wojtyły zatytułowana „Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera” została jednogłośnie przyjęta przez radę ówczesnego Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, z którego powstała w 1981r., Papieska Akademia Teologiczna. Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego nie zatwierdziło jednak tytułu naukowego i dopiero 31 października 1957 roku Wojtyła otrzymał tytuł papież rozpoczął pracę w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Krakowie oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wkrótce zaczął również wykładać na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie po dwóch latach objął Katedrę Etyki. Na jego wykłady przychodziło tylu studentów, że niektórzy musieli siadać na podłodze. Owocem pracy naukowej oraz rozmów z młodzieżą była książka „Miłość i odpowiedzialność” poruszająca kwestie teologii POLSKI BISKUPW lipcu 1958 roku nadeszła z Rzymu decyzja Piusa XII dotycząca powołania Wojtyły na biskupa pomocniczego archidiecezji. Mając 38 lat, Karol Wojtyła został najmłodszym polskim biskupem. Jego konsekracji 28 lipca 1958 roku przed głównym ołtarzem katedry wawelskiej, dokonali arcybiskup Eugeniusz Baziak oraz biskupi Franciszek Jop z Opola i Bolesław Kominek z Wrocławia. Nowy krakowski biskup przyjął za dewizę słowa: „Totus Tuus” (Cały Twój), zaczerpnięte z pism Ludwika Marii Grignon de Montforta, które oznaczały całkowite oddanie się w opiekę Maryi i poprzez nią Chrystusowi. Pozostały one także dewizą papieża Jana Pawła do rangi biskupa pomocniczego pociągało za sobą nowe obowiązki. Walczył o pozwolenie na budowę kościoła w Nowej Hucie, którego władze komunistyczne nie chciały udzielić. Już, jako kardynał poświęcił świątynię w 1977 Watykański II, ważne wydarzenie dla Kościoła powszechnego, rozpoczął się 11 października 1962 roku. Biskup Wojtyła odznaczał się wyjątkową aktywnością w pracach soborowych. Znając doskonale łacinę, zabierał głos i pisał opracowania. Miał znaczący udział w przygotowaniu tekstu Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et grudnia 1963 r. papież Paweł VI poinformował bp. Wojtyłę telefonicznie o nominacji na stanowisko arcybiskupa metropolity krakowskiego. Komunistyczne władze Polski, które uprzednio odrzuciły szereg kandydatur wysuniętych przez prymasa Stefana Wyszyńskiego, zaaprobowały biskupa Wojtyłę. Uważały, bowiem błędnie, że nie będzie się interesował kwestiami politycznymi i uda się go skłócić z Prymasem. Ingres miał miejsce 8 marca 1964 roku na Wawelu. Arcybiskup Wojtyła aktywnie uczestniczył w kolejnych sesjach Soboru Watykańskiego II, który zakończył się w 1965 r., jednocześnie angażował się w przygotowania do obchodów Millenium Chrztu KRAKOWIE I W RZYMIE 26 czerwca 1967 roku papież Paweł VI mianował abp. Wojtyłę kardynałem. Mimo ciążących na nim obowiązków nie zaniedbywał Krakowa. Zorganizował sprawny system nauczania religii poza szkołą, prowadził spotkania dla par i małżeństw. Z tych spotkań narodził się Instytut Rodziny, który po latach stał się integralną częścią Papieskiej Akademii Teologicznej. W maju 1972 roku metropolita Krakowa zainaugurował obrady Synodu Archidiecezji Krakowskiej, trwające nieprzerwanie do 1979 roku. Jego celem było wprowadzanie na gruncie lokalnym wskazań Soboru Watykańskiego do Watykanu na pierwszy Synod Biskupów, który miał się odbyć jesienią 1967 roku, zdecydował się nie wziąć w nim udziału na znak solidarności z prymasem Wyszyńskim, który nie dostał pozwolenia na wyjazd z kraju. W kolejnych synodach Wojtyła brał już udział i był jednym z najbardziej aktywnych uczestników. Jego zaangażowanie nie uszło uwagi papieża Pawła VI. Kardynał Wojtyła wraz z krakowskimi współpracownikami miał znaczący wpływ na treść encykliki „Humanae vitae” Pawła VI dotyczącej miłości i kardynał, Wojtyła kontynuował swoje prace badawcze, czego owocem była książka „Osoba i czyn”, uważana za jedno z głównych dzieł filozoficznych przyszłego papieża. Wojtyła uczestniczył także w pracach kolejnych kongresów teologów polskich oraz w międzynarodowych zjazdach teologicznych. Odbywał podróże do Stanów Zjednoczonych, Kanady, Australii i Republiki Federalnej członkiem trzech kongregacji kurii i członkiem Synodu Biskupów. Regularnie odwiedzał papieża podczas prywatnych audiencji. W lutym 1976 roku został poproszony o przeprowadzenie rekolekcji dla Kurii Rzymskiej, co było wyjątkowym wyróżnieniem. W maju 1978 roku Karol Wojtyła odwiedził Pawła VI po raz ostatni. 12 sierpnia tego samego roku kardynałowie Wyszyński i Wojtyła przybyli do Rzymu, by uczestniczyć w uroczystościach pogrzebowych, a następnie w konklawe, które miało wybrać następcę Pawła VI. Kilkanaście dni później, 26 sierpnia, na nowego papieża wybrany został Albino Luciani, arcybiskup Wenecji. Przyjął on imię: Jan Paweł I. Nie dane mu było jednak długo cieszyć się papieską godnością. Zmarł już 28 września tegoż roku. 4 października odbył się pogrzeb zmarłego papieża, po nim nastąpił okres żałoby oraz kolejne JANA PAWŁA IIGłosowanie przeprowadzone 16 października 1978 roku wskazało na nowego papieża Karola Wojtyłę. O godzinie nad Kaplicą Sykstyńską uniósł się biały dym, wywołując okrzyki radości wiernych, zgromadzonych na placu św. Piotra. Wybór przerwał wielowiekową tradycję powoływania na Tron Piotrowy duchownych włoskich. 22 października odbyła się inauguracja pontyfikatu. W czasie homilii wypowiedział słynne słowa: „Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi”.Pontyfikat Jana Pawła II trwał 26 lat i 5 miesięcy. To trzeci pod względem długości w historii. Papież Polak wprowadził Kościół w nowe tysiąclecie, przyczynił się do obalenia systemu komunistycznego, podróżował z orędziem pokoju po całym świecie, bronił praw rodziny i dzieci nienarodzonych, troszczył się o ubogich, chorych i starszych, zainicjował Światowe Dni Młodzieży, ogłosił nowy Kodeks Prawa Kanonicznego oraz Katechizm Kościoła Katolickiego, zawierzył cały świat Matce Bożej oraz Bożemu Miłosierdziu, spotykał się z wyznawcami różnych wyznań i religii. Beatyfikował 1338 osób, 482 osoby Paweł II to papież-rekordzista. Odbył 104 zagraniczne podróże apostolskie (poza Włochy) odwiedzając 129 narodów. Odbył 146 podróży na terytorium Włoch (poza Rzym i Castel Gandolfo), 748 wizyt w Rzymie i diecezji rzymskiej oraz w Castel Gandolfo. Opublikował liczne dokumenty. A to: 14 encyklik, 14 adhortacji apostolskich, 11 konstytucji apostolskich, 45 listów apostolskich, 31 Motu Proprio, czyli listów papieskich o charakterze dekretu. W czasie podróży apostolskich wygłosił 3288 planowanych wcześniej przemówień i wiele, niezarejestrowanych rozmów z wiernymi. Odbywał spotkania i audiencje z różnymi ludźmi. Oficjalnych i nieoficjalnych spotkań Jana Pawła II z głowami państw i premierami odnotowano ponad 1600. Audiencji generalnych z Jego udziałem było 1164. Brało w nich udział ponad 17, 5 mln ludzi z całego świata.(OPRACOWAŁA (G) NA PODSTAWIE STRONY ofertyMateriały promocyjne partnera Życiorys Jana Pawła II Jan Paweł II (wł. Karol Wojtyła), urodzony 18 maja 1920 roku, zmarły 2 kwietnia 2005, polski duchowny, poeta, arcybiskup, kardynał, od 16 października 1978 do 2 kwietnia 2005 roku papież. Karol Wojtyła urodził się w Wadowicach, w dzieciństwie chętnie uprawiał sport, często grał w piłkę nożną, jeździł na nartach, lubił wycieczki krajoznawcze. Już w tamtym okresie przyszłego papieża cechowała silna wiara, w kościele parafialnym z oddaniem pełnił obowiązki ministranta. Wojtyła naukę rozpoczął w gimnazjum w Wadowicach, w 1938 roku podjął studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie wykazywał się dużą aktywnością – brał udział w spotkaniach literackich, uczestniczył w przygotowaniach spektakli, pisał pierwsze utwory poetyckie. W 1942 roku Wojtyła postanowił studiować teologię w tajnym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Krakowie. W 1946 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Kolejne lata w życiorysie Karola Wojtyły to już okres intensywnej pracy teologicznej, współpracy z katolickimi czasopismami ( „Tygodnikiem Powszechnym”) oraz wspinania się na kolejne szczeble w kościelnej hierarchii. W 1958 został mianowany biskupem, w 1963 arcybiskupem, a w 1967 otrzymał nominację kardynalską. Po śmierci Jana Pawła I w 1978 roku drugie konklawe wybrało Karola Wojtyłę na nowego papieża. Polak przyjął imię Jana Pawła II, a jego pontyfikat trwał ponad 26 lat i był jednym z najdłuższych w historii. Polski papież miał również duży wpływ na zmiany, które zaszły w tym czasie w Europie, upadek komunizmu. W 1981 roku doszło do zamachu na Jana Pawła II, papież cudem uniknął śmierci od kuli zawodowego zabójcy, Ali Agcy. Polski papież znany był jako wielki zwolennik ekumenizmu i pielgrzym – odbył 104 pielgrzymki (odwiedzając 134 kraje na całym świecie), w tym aż 8 do Polski. Jego biografia często stawiana jest za wzór chrześcijańskiej postawy wobec świata i drugiego człowieka, Wojtyła był niezwykle wysoko cenionym autorytetem moralnym. Ciekawostki o Janie Pawle IIPierwszy od 4,5 wieku papież nie będący Włochem. ~gośćLubił wspinaczki górskie, pływanie kajakami i narciarstwo. ~gośćJego ulubionymi ciastkami były wadowickie kremówki. ~gość Interesujące ciekawostki o Janie Pawle II znaleźć można w książce "Hetman Chrystusa. Tom 4. Biografia św. Jana Pawła II" (wyd. Biały Kruk). Zniszczyć nadzieję Zbigniew Źrałko zł dostawa Zamawiając w księgarni Allegro u większości sprzedawców możesz liczyć na bardzo tanią przesyłkę, a dla posiadaczy konta Smart przesyłka jest darmowa. ścieżkami Jana Pawła II Monika Karolczuk zł dostawa Zamawiając w księgarni zapłacisz tylko 7,99zł za przesyłkę, możesz też odebrać ją bezpłatnie w kilku punktach w Polsce. Płatność za książki można wygodnie rozłożyć na raty, a powyżej 199zł przesyłka jest darmowa. Rozmowy o Janie Pawle II Paweł Bieliński zł dostawa Zamawiając w księgarni Allegro u większości sprzedawców możesz liczyć na bardzo tanią przesyłkę, a dla posiadaczy konta Smart przesyłka jest darmowa. - biografie i książki Powyższe treści mogą być dowolnie kopiowane i modyfikowane, pod warunkiem podania linku zwrotnego. powstaje z miłości do biografii i tworzenia stron. Reklamy na stronie nie pokrywają nawet kosztów serwera. Dlatego mimo że dokładamy wszelkich starań, by wszystkie dane zawarte na stronie były poprawne, nie wykluczamy możliwości pojawienia się błędów. W takim wypadku prosimy o kontakt. Przydatne linki Odpowiedzi Karol Wojtyła urodził się w 1920 r. w rodzicami byli :Karol Wojtyła senior i Emilia z rodu Kaczkowskich .Karol został ochrzczony dnia 20 czerwca 1920 go jako był utalentowany i lubiał sport. Regularnie grał w piłke nożną i jeżdził na Wojtyły żyła skromnie .Uczymaniem rodziny była pensia dorywczo pracowałą jako matka zmarła kiedy karol miał 9 lata pużniej zmarł jego brat w wieku zaledwie 26 lat. mam nadzieje że pomogłam ! Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub DZIEDZICTWO JANA PAWŁA II Tomasz Rowinski Dziedzictwo Jana Pawła II to temat bardzo szeroki. Ambicję popularyzatorskiej próby jego podjęcia miał trwający ponad rok projekt Tygodnika Idziemy i Centrum Myśli Jana Pawła II. Dziś formuła ta dobiega końca, udało nam się w jej ramach opublikować kilkadziesiąt artykułów, w którym w sposób przystępny staraliśmy się zaprezentować myśl papieża Jana Pawła II. Były to często spojrzenia na bardzo konkretne papieskie wypowiedzi, dokumenty, czasem wybierane wedle pojawiających się rocznic, czasem wedle wydarzeń medialnych poruszających konkretny temat. Dla tworzących ten projekt było to ważne doświadczenie, głosy jakie otrzymywaliśmy od czytelników (także tych znanych jak ks. prof. Waldemar Chrostowski, czy redaktor Zbigniew Nosowski) potwierdzają także, że nasza inicjatywa znalazła odbiorców. Warto na koniec zastanowić się jakie środki są konieczne dla dalszego zachowywania papieskiego przekazu. Niebezpieczeństwem dla nas jest z pewnością możliwość przeniesienia tego co mówił Jan Paweł II do sztambucha. Jak utrzymać żywotność myśli. Być może jest w pewnym stopniu nieunikniona utrata „tkanki żywej” z jakiej składa się papieska spuścizna. Z drugiej jednak strony istnieje konieczność wydobywania najbardziej wartościowych i wiecznotrwałych elementów dla ich przypominania, ba nawet odświeżania. Historia intelektualna i historia praktyk narodów wskazuje nam, że aktualność pewnych myśli musi być wywalczona, ale także często odnajduje się sama jeśli jakieś jej elementy trwają w tle kulturowym. To trwanie trzeba papieżowi zapewnić. Jakie mamy ku temu możliwości? Popularyzacja. Oczywiście zawsze trzeba unikać banalizacji, jednak konieczne jest istnienie przekazu papieskiego na poziomie massmediów. Przywracanie zainteresowania jego osobą poprzez wydarzenia artystyczne dla szerszej publiczności, ale także dla odbiorców bardziej wymagających i wyrafinowanych. Popularyzacja powinna także polegać na realizacji wydarzeń celowych trafiających do konkretnych grup społecznych, takich jak np politycy. Życie polityczne i społeczne potrzebuje tych treści, ale nie zostanie nimi nasączone jeśli nie znajdą się ludzie, którzy dokonają wyboru papieskich wypowiedzi odnoszących się do danej sprawy. Pozostaje także cała przestrzeń publiczny prezentacji w postaci nowoczesnych wystaw, multimediów. Archiwizacja. Dla zrealizowania powyższych propozycji konieczne jest tworzenie zasobów, porządkowanie bardzo wielorakich aspektów dziedzictwa papieskiego. Nie chodzi tylko o elementy rzeczowe, jak pamiątki, czy pisma, ale także wspomnienia ludzi z otoczenia. Słusznie bowiem się twierdzi, że świadectwo jest często najważniejszym środkiem przekazu, wynikającym z samego wnętrza życia. Działania naukowe. To bardzo ważny element wysiłków, które mają zachowywać, a nawet wzmacniać papieski przekaz. W czasach szybkiej informacji i szybkiej edukacji teksty źródłowe łatwo przepadają na półkach bibliotek, czy to ze względu na ich objętość, czy nieprzystępność języka, która wzmaga się z czasem jaki upływa od momentu ich powstania. Opracowania naukowe, podręczniki są podstawowym źródłem wiedzy dla studentów, a także kadry naukowej. W społeczeństwie ukierunkowanym na wiedzę świat akademicki jest ważnym źródłem dla informacji prasowej, eseju publicystycznego. Te z kolei odgrywają znaczna rolę w kształtowaniu się opinii społecznej i postawach światopoglądowych. Te trzy punkty są konieczne, ale nie są wystarczające dla żywego przekazu wizji papieża. Być może najważniejsze jest by nie zamykać się tylko w kręgu papieskich słów, tekstów, obrazów, ale by stosować pewnego rodzaju mentalne i duchowe podejście do spraw, których papież nie mógł już rozpatrzeć. Przecież takich rzeczywistości będzie coraz więcej. Już w tej chwili problemy bioetyczne zaczynają ewoluować w zupełnie nowych kierunkach, a jednak na poziomie zasad Jan Paweł II pozostaje dla nas pomocny. Potrzeba jednak opracowania tych zasad, a także dostosowania form przekazu. Bardzo łatwo bowiem zamknąć się w obrębie „papologii”, hermetycznego, coraz mniej zrozumiałego języka, który swój sens opierać będzie opierał na autorytecie papieża. Jednak musimy także zdawać sobie sprawę z tego, że osobisty autorytet papieża będzie malał z upływem czasu, więc i wysiłek dla uzasadnienia proponowanych przez niego rozwiązań trzeba będzie zwiększać, głębiej objaśniać. To wszystko przed nami, dlatego koniec współpracy Centrum Myśli Jana Pawła II i Tygodnika Idziemy jest końcem tylko maleńkiego wysiłku, który musi teraz znaleźć inne ukierunkowanie. Każdy musi to uczynić według swoich możliwości. Tomasz Rowiński – historyk idei, pracuje w Centrum Myśli Jana Pawła II, redaktor Christianitas Dodano: Życiorys i biografia Jana Pawła II Jan Paweł II, a właściwie Karol Wojtyła, przyszedł na świat 18 maja 1920 r. w Wadowicach, niewielkim miasteczku w województwie małopolskim; zmarł 2 kwietnia 2005 r. w Watykanie. Był pierwszym papieżem spoza Włoch od 1523 roku, wcześniej kardynał, metropolita krakowskim. Święty kościoła katolickiego. Jan Paweł II był również poetą, pisarzem i nauczycielem, zawsze kochał aktorstwo, góry i piesze wyprawy. Karol Wojtyła został wybrany na papieża po śmierci Jana Pawła I (jego pontyfikat trwał jedynie 33 dni). W czasie swojego pontyfikatu był mocno zaangażowany w transformacje demokratyczne w państwach bloku wschodniego, walczył o pojednanie wyznawców różnych religii, dużo podróżował. Spośród wszystkich dotychczasowych papieży beatyfikował i kanonizował największą liczbę osób (łącznie ponad 1800 osób). Jego poglądy na antykoncepcję, celibat księży, czy święcenia kobiet są uznawane za konserwatywne. Osobistym sekretarzem Jana Pawła II w czasie całego pontyfikatu był Stanisław Dziwisz. Dzieciństwo i młodość Był drugim synem Karola Wojtyły i Emilii Kaczorowskiej. Starszy brat Karola, Edmund ukończył medycynę w Krakowie, pracował jako lekarz. Siostra Karola, zmarła jeszcze przed jego narodzinami w 1916 r. – przeżyła tylko kilkanaście godzin po porodzie. Jego ojciec był wojskowym urzędnikiem, matka dorabiała jako szwaczka. Od dzieciństwa uwielbiał góry, jazdę na nartach i piłkę nożną. Przez rówieśników nazywany był Lolkiem. Kiedy miał 9 lat, zmarła jego matka, trzy lata później zmarł Edmund (zaraził się szkarlatyną, kiedy opiekował się swoimi pacjentami). W ten sposób Karol Wojtyła został sam z ojcem. Karol w 1938 r. ukończył gimnazjum państwowe w Wadowicach, był ministrantem, interesował się teatrem. Zdecydował się na rozpoczęcie studiów polonistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Studia były jednym z powodów jego i ojca przeprowadzki do stolicy Małopolski. Niestety wraz z wybuchem II wojny światowej jego dalsza edukacja została wstrzymana, Karol rozpoczął pracę w zakładach chemicznych w Solvay, kamieniołomie w Zakrzówku, oczyszczalni wody w Borku Fałęckim. Pracował fizycznie. W 1941 r. zmarł jego schorowany ojciec. Rok później Karol podjął decyzję o wstąpieniu do seminarium duchownego w Krakowie. Na Wydziale Teologicznym UJ obronił tytuł magistra teologii. Wolny czas poświęcał na pisanie poezji. Wczesne lata kapłaństwa Karola Wojtyłę na kapłana wyświęcił kardynał Adam Stefan Sapieha, było to 1 listopada 1946 r. Niedługo po święceniach, Karol Wojtyła wyjechał do Rzymu, tam na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu rozpoczął dalszą edukację. Doktorat obronił w 1948 r., podobnie jak praca magisterska poświęcony on był postaci św. Jana od Krzyża. W tym samym roku trafił na swoją pierwszą parafię, gdzie został wikariuszem i katechetą (parafia w Niegowici). Już w 1949 r. przeniesiono go do parafii św. Floriana w Krakowie. W obu miejscach szczególną uwagę poświęcał młodzieży, zaczął również pisywać do czasopism katolickich. W 1951 r. rozpoczął przygotowywania do pracy habilitacyjnej, jednak ówczesne Ministerstwo Oświaty nie zatwierdziło jego pracy. Po tym zdarzeniu Karol Wojtyła powrócił do swoich obowiązków, dodatkowo zaczął wykładać w seminariach i na KULu (teologię, etykę małżeńską, historię filozofii). Z czasów jego pracy, jako wykładowcy, przetrwało wiele anegdot. Biskup i kardynał Biskupem pomocniczym Krakowa został w 1958 r. Wtedy też wybrał hasło przewodnie, które towarzyszyło mu do końca życia: Totus Tuus, czyli Cały Twój. Niedługo później odbył się II synod watykański, którego Karol Wojtyła był aktywnym uczestnikiem. Mocno zaangażował się w proces beatyfikacji siostry Faustyny. Już w 1964 r. (8 marca) został arcybiskupem metropolitą krakowskim, a nieco ponad rok później kardynałem (mianował go papież Paweł VI). Nie zrezygnował z prowadzenia wykładów dla studentów, rozpoczął również starania o stworzenie Papieskiej Akademii Teologicznej (pisał w tej sprawie do władz PRL). Bardzo lubił i podziwiał kardynała Stefana Wyszyńskiego. Po śmierci papieża Jana Pawła I, 16 października 1978 r., Karol Wojtyła został wybrany 264. papieżem. Wskazało go aż 103 kardynałów spośród 111. Kilka dni później, bo 22 października odbyła się uroczysta msza święta, która stanowi oficjalny początek jego pontyfikatu. Karol Wojtyła to jeden z najmłodszych kardynałów, którzy zostali wybrani na papieża (miał wtedy 58 lat) i pierwszy papież Polak. Papież Jego pontyfikat wyznaczały liczne pielgrzymki, pierwszą z nich odbył w styczniu 1979 r., odwiedził wtedy Meksyk. Następnie w czerwcu 1979 r. udał się do Polski. Wrzesień i październik to czas pielgrzymki do Irlandii, USA oraz Turcji. Podczas podróży spotykał się nie tylko z politykami, ale również z przedstawicielami lokalnych kościołów. W 1981 r. (13 maja) doszło do pierwszego zamachu na życie Jana Pawła II. Podczas audiencji na placu św. Piotra, turecki zamachowiec Ali Ağca postrzelił papieża. Postrzał spowodował rozległe obrażenia wewnętrzne, papież przeszedł trwającą sześć godzin operację. W związku z tym, że zamach miał miejsce w dzień objawień Matki Boskiej Fatimskiej, papież właśnie jej dziękował za ocalenie. Do drugiego zamachu na życie papieża doszło rok później, kiedy to w Fatimie dziękował za ocalone życie. Bagnetem zaatakował go wtedy były ksiądz Juan María Fernández y Krohn. Papież wspierał powstający w Polsce Związek Zawodowy „Solidarność”, co zdaniem historyków przyczyniło się do upadku komunizmu w krajach bloku wschodniego. W czasie trwania w Polsce stanu wojennego Jan Paweł II prowadził rozmowy z władzami polskimi. Kolejną pielgrzymkę papież odbył do Wielkiej Brytanii, gdzie spotkał się z królową Elżbietą II (głową kościoła anglikańskiego). Później udał się do Afryki Środkowej, Holandii. 27 października 1986 r. w Asyżu spotkali się przedstawiciele największych religii świata, modlili się tam o pokój. Na początku lat 90. Jan Paweł II przeszedł operację stawu biodrowego. Mimo to nadal dużo podróżował ( Ameryka Środkowa, Filipiny, Kuba). W 1992 r. zdecydował o wydaniu nowego Katechizmu Kościoła Katolickiego. Zbliżało się nowe tysiąclecie, które Jan Paweł II chciał uczynić czasem dialogu między różnymi religiami. W 2000 r. w marcu udał się do Ziemi Świętej, tam w Jerozolimie spotkał się z premierem Izraela i modlił się przy Ścianie Płaczu. Lata 90. i początek XXI w to również czas kiedy Jan Paweł II podupadł na zdrowiu, postępowała u niego choroba Parkinsona, przeżył również operację usunięcia guza nowotworowego, który wykryto na jelicie grubym. Papież pielgrzym Papież odbył ponad 100 pielgrzymek. Często był pierwszym papieżem, który odwiedził dany kraj. W Polsce Jan Paweł II był dziewięć razy, tym samym Polska była najczęściej odwiedzanym przez niego krajem. Dodatkowo Jan Paweł II bardzo chętnie podróżował po Włoszech (prawie 100 podróży). Śmierć Papież na zdrowiu podupadł w lutym 2005 r., przeszedł w wtedy zabieg tracheotomii, miał zapaść sercowo-naczyniową. Zmarł 2 kwietnia o godz. 21:37. Kult Jego ciało zabalsamowano i wystawiono w Bazylice św. Piotra, tam odwiedzali je pielgrzymi z całego świata. W jego pogrzebie, który odbył się 8 kwietnia 2005 r. wzięli udział przedstawiciele ponad 150 państw oraz około 300 tys. wiernych. Jego ciało złożono w Grotach Watykańskich w grobowcu w podziemiach Bazyliki Świętego Piotra. Następnie, po beatyfikacji, trumnę z jego ciałem wyjęto i przeniesiono w miejsce pochówku bł. Innocentego XI, w Kaplicy Świętego Sebastiana Bazyliki św. Piotra. Proces beatyfikacji Jana Pawła II rozpoczęto nadzwyczaj szybko, bo już miesiąc po pogrzebie papieża (tradycja nakazuje odczekania minimum pięć lat). Jana Pawła II beatyfikował jego następca Benedykt XVI 1 maja 2011 r., już 27 kwietnia 2014 r., został on kanonizowany przez papieża Franciszka.

dziecinstwo jana pawla 2